Ridder Peerbooms staat oog in oog met een rokende draak

Een snelle rekensom was voor ridder Peerbooms genoeg. Elk dorp heeft katten (wat hij overigens de meest leuke beesten vindt die er zijn, op zijn paardje na, maar dat heeft hij maar niet aan prinses Prinsilla verteld) + prinses Prinsilla haat katten = dus toch niet in een dorp wonen.
Daarom waren ze maar weer uit het stedelijk gebied vertrokken naar de uitgestrekte landgoederen die voor hun lagen. Omdat de kasteelprijzen in deze buurt de pan uitreizen hadden ze besloten een stuk verderop te gaan zoeken.
Goedkopere kastelen en meer keuze. Dan moest het vinden van een geschikte woning toch geen probleem meer zijn?
De tocht ging uitermate goed maar toch leek er iets veranderd te zijn in de dynamiek tussen de 2 geliefden. Ridder Peerbooms vond allang niet alles wat prinses Prinsilla meer zei schattig. Sterker nog, sommige dingen die ze zei vond hij bepaald irritant en niet erg doordacht.
Ook prinses Prinsilla begon af en toe te twijfelen aan ridder Peerbooms zijn (overigens prachtig vertelde) verhalen. Ergens kon ze het moeilijk geloven dat deze ridder echt al die draken verslagen had en aan al die veldslagen had overwonnen. Maar ja, zovaak had ze niet een ridder ontmoet dus ergens zou het toch waar kunnen zijn.
Vandaag hadden ze de hele dag gereden. Het was een prettige dag geweest. De gesprekken vielen af en toe wel stil maar het was een prettige stilte waarin alleen de zon op hun hoofden en deinzen van hun paarden bestond.
Nu begon de zon te zakken en ze besloten om nog een uurtje door te rijden naar de volgende herberg en dan daar de nacht door te brengen. Plotseling kwamen ze bij een donker bos. Zowel prinses Prinsilla en ridder Peerbooms hadden overal kippenvel staan. Vanuit de verte kwam een onheilspellend donker geluid en het rook bepaald niet fris in dit bos.
Prinses Prinsilla keek ridder Peerbooms angstig aan maar ridder Peerbooms kon alleen maar lachen. "Wouw, dit bos is gemaakt voor een halloween-weekend!" Dat stelde prinses Prinsilla wel gerust. Oooh ja, halloween! Hahaha, de mensen in dit bos wisten wel de spanning op te bouwen!
Al lachend reden ze verder. Het geluid werd harder en er kwam een mistbank opzetten. "Ik denk dat we geluk hebben" zei ridder Peerbooms. "Als we dadelijk niet bij een spetterend halloween-feest komen weet ik het ook niet meer".
Genietend van de voorpret reden ze de bocht om maar in plaats van een feestende mensen massa stonden ze oog in oog met een rokende draak.
Met ogen groot als schoteltjes draaide prinses Prinsilla zich om naar ridder Peerbooms. Nog nooit was ze zo blij geweest dat ze haar ridder tegen was gekomen, niemand had immers meer draken verslagen als haar eigen vriendje.
Helaas, alles wat ze nog zag was de rug van ridder Peerbooms die er in noodgang met zijn paardje vandoor ging en zijn prinsesje achterliet tegenover het dampende beest.